قانون نظام صنفی کشور
قانون نظام صنفی کشور قانون نظام صنفي كشور با آخرين اصلاحات مصوب 1392/6/12 مجلس شوراي اسلامي فصل یک – تعاریف ماده 1 – نظام صنفي: قواعد و مقرراتي است كه
دامنه كاربرد
الف . شرایطی که در آن، تیم حسابرسی شامل عضو، یا بهرهمند از مشاوره یک شخص حقیقی یا حقوقی، متخصص در یک شاخه تخصصی حسابداری یا حسابرسی است، که این موضوع در استاندارد 220 مورد بحث قرار گرفته است،[1] یا
ب . استفاده حسابرس از کار شخص حقیقی یا حقوقی دارای تخصص در حوزهای غیر از حسابداری و حسابرسی که توسط واحد تجاري برای کمک به تهیه صورتهای مالی مورد استفاده قرار میگیرد (کارشناس واحد تجاری)، که این موضوع در استاندارد 500 مورد بحث قرار گرفته است.[2]
مسئولیت حسابرس در خصوص اظهارنظر
تاريخ اجرا
[1]. استاندارد حسابرسی 220، ”کنترل کیفیت حسابرسی اطلاعات مالی تاریخی (تجدیدنظر شده 1386) “، بند 31
[2]. استاندارد حسابرسی 500، ”شواهد حسابرسی (تجدید نظر شده 1395)“، بندهای ت-34 تا ت-48
الف . تصمیمگیری در مورد استفاده یا عدم استفاده از کار کارشناس حسابرس، و
ب . در صورت استفاده از کار کارشناس حسابرس، تصمیمگیری در مورد کفایت آن کار برای مقاصد حسابرس.
الف . کارشناس حسابرس – شخص حقیقی یا حقوقی دارای تخصص در حوزهای غیر از حسابداری و حسابرسی که حسابرس از کار وی در آن حوزه، به منظور کمک به کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب استفاده میکند. کارشناس حسابرس ممکن است کارشناسی درونسازمانی (از کارکنان دائمی یا موقت مؤسسه حسابرس یا مؤسسه حسابرسی شبکهای)، یا کارشناسی برونسازمانی باشد. (رک: بندهای ت-1 تا ت-3)
ب . تخصص- مهارتها، دانش و تجربه در یک حوزه خاص.
پ . کارشناس واحد تجاری- شخص حقیقی یا حقوقی دارای تخصص در حوزهای غیر از حسابداری و حسابرسی که واحد تجاری از کار او در آن حوزه، برای کمک به تهیه صورتهای مالی استفاده میکند.
تعیین نیاز به کارشناس حسابرس
ماهیت، زمانبندی اجرا و میزان روشهای حسابرسی
الف . ماهیت موضوعی که کار کارشناس حسابرس به آن مربوط میشود،
ب . خطرهای تحریف بااهمیت در موضوعی که کار کارشناس حسابرس به آن مربوط میشود،
پ . اهمیت کار کارشناس حسابرس برای کار حسابرسی مورد نظر،
ت . شناخت حسابرس از کار قبلی انجامشده توسط کارشناس حسابرس و تجربه قبلی حسابرس از کار وی، و
ث . این که آیا کارشناس حسابرس تابع سیاستها و روشهای کنترل کیفیت مؤسسه حسابرس میباشد یا خیر. (رک: بندهای ت-11 تا ت-13)
صلاحیت، تواناییها و بیطرفی کارشناس حسابرس
کسب شناخت از حوزه تخصصی کارشناس حسابرس
الف . ماهیت، دامنه و اهداف کار کارشناس را برای مقاصد حسابرس تعیین کند، و
ب . کفایت کار کارشناس را برای مقاصد حسابرس ارزیابی کند.
توافق با کارشناس حسابرس
الف . ماهیت، دامنه و اهداف کار کارشناس، (رک: بند ت-27)
ب . مسئولیتها و نقشهای متناظر حسابرس و کارشناس، (رک: بندهای ت-28 و ت-29)
پ . ماهیت، زمانبندی اجرا و میزان ارتباط بین حسابرس و کارشناس، شامل شکل گزارشی که توسط کارشناس ارائه خواهد شد، و (رک: بند ت-30)
ت . ضرورت رعایت الزامات رازداری توسط کارشناس حسابرس. (رک: بند ت-31)
ارزیابی کفایت کار کارشناس حسابرس
الف . مربوط و معقول بودن یافتهها یا نتیجهگیریهای کارشناس و سازگاری آنها با سایر شواهد حسابرسی، (رک: بندهای ت-33 و ت-34)
ب . اگر کار کارشناس شامل استفاده از روشها و مفروضات عمده باشد، مربوط و معقول بودن این روشها و مفروضات در شرایط موجود، و (رک: بندهای ت-35 تا ت-37)
پ . اگر کار کارشناس شامل استفاده از دادههای مبنا (که برای کار کارشناس، عمده تلقی میشود) باشد، مربوط بودن، کامل بودن و صحت آن دادهها. (رک: بندهای ت-38 و ت-39)
الف . با کارشناس در خصوص ماهیت و میزان کار بیشتری که توسط وی باید انجام شود، توافق کند، یا
ب . روشهای حسابرسی لازم را متناسب با شرایط موجود اجرا کند.
اشاره به کار کارشناس حسابرس در گزارش حسابرس
14 . در مواردیکه حسابرس اظهارنظر تعدیل نشده ارائه میکند، نباید در گزارش خود به کار کارشناس حسابرس اشاره کند، مگر اینکه طبق قوانین یا مقررات ملزم به انجام این کار باشد. اگر چنین اشارهای طبق قوانین یا مقررات الزامی باشد، حسابرس باید در گزارش حسابرس عنوان کند که اشاره به این موضوع، مسئولیت حسابرس را درخصوص اظهارنظر کاهش نمیدهد. (رک: بند ت-41)
15 . اگر حسابرس برای درک مناسبتر مبنای تعدیل اظهارنظر خود در گزارش حسابرس به کار کارشناس حسابرس اشاره کند، باید در گزارش خود عنوان کند که این اشاره، مسئولیت او را درخصوص آن اظهارنظر کاهش نمیدهد. (رک: بند ت-42)
تعریف کارشناس حسابرس (رک: بند 6-الف)
ت-1. تخصص در حوزهای غیر از حسابداری و حسابرسی ممکن است شامل تخصص در رابطه با موضوعاتی نظیر موارد زیر باشد:
ت-2. در بسیاری از موارد، تمایز بین تخصص در حسابداری و حسابرسی، و تخصص در حوزههای دیگر، به سادگی میسر است، حتی زمانی که یک حوزه تخصصی حسابداری یا حسابرسی مطرح باشد، برای مثال، شخص متخصص در بکارگیری روشهای حسابداری مالیات بر درآمد انتقالی را اغلب میتوان به سادگی از کارشناس قوانین مالیاتی متمایز کرد. شخص متخصص در بکارگیری روشهای حسابداری مالیات بر درآمد، برای مقاصد این استاندارد، کارشناس محسوب نمیشود زیرا تخصص مذکور، یک تخصص حسابداری است. اما کارشناس در قوانین مالیاتی، برای مقاصد این استاندارد، کارشناس محسوب میشود زیرا تخصص مذکور، یک تخصص در حوزه قانون است. علاوه بر این، وجوه تمایز مشابهی نیز ممکن است در حوزههای دیگر قابل تشخیص باشد، برای مثال، وجه تمایز بین تخصص در شیوههای حسابداری ابزارهای مالی و تخصص در مدلسازی پیچیده برای ارزشگذاری ابزارهای مالی. با این حال، در برخی موارد، به ویژه در حوزههای جدید تخصصی حسابداری و حسابرسی، تمایز قائل شدن بین حوزههای تخصصی حسابداری و حسابرسی و تخصص در سایر حوزهها، به قضاوت حرفهای حسابرس بستگی دارد. استانداردها و ضوابط حرفهای مربوط در زمینه الزامات آموزش و صلاحیت برای حسابداران و حسابرسان ممکن است به حسابرسان در اعمال قضاوت کمک کنند.[1]
ت-3. هنگام بررسی چگونگی تأثیرپذیری الزامات این استاندارد از حقیقی یا حقوقی بودن کارشناس حسابرس، استفاده از قضاوت ضروری است. برای مثال، هنگام ارزیابی صلاحیت، تواناییها و بیطرفی کارشناس حسابرس، ممکن است آن کارشناس، شخصیتی حقوقی باشد که حسابرس قبلاً از کار آن استفاده کرده است، اما حسابرس هیچ تجربه قبلی از کارشناسان حقیقی تعیینشده توسط آن شخص حقوقی برای کار مورد نظر نداشته باشد، یا ممکن است برعکس این حالت مصداق داشته باشد، یعنی حسابرس ممکن است با کار کارشناسان حقیقی آشنا باشد اما با شخصیت حقوقی که کارشناس حقیقی به آن ملحق شده است، آشنا نباشد. در هر دو حالت، ویژگیهای فردی اشخاص حقیقی و ویژگیهای مدیریتی اشخاص حقوقی (نظیر سیستمهای کنترل کیفیتی که شخص حقوقی بکار میگیرد) ممکن است برای ارزیابی حسابرس مناسب باشند.
تعیین نیاز به کارشناس حسابرس (رک: بند 7)
ت-4. برای کمک به حسابرس در یک یا چند مورد زیر ممکن است بکارگیری کارشناس حسابرس ضرورت داشته باشد:
ت-5. هنگامی که مدیران اجرایی برای تهیه صورتهای مالی نیازمند تخصص در حوزهای غیر از حسابداری هستند، ممکن است خطرهای تحریفهای بااهمیت افزایش یابد، برای مثال، به این دلیل که موضوع مورد نظر ممکن است پیچیدگی داشته باشد یا مدیران اجرایی ممکن است دانشی در این حوزه تخصصی نداشته باشند. اگر مدیران اجرایی در تهیه صورتهای مالی دارای تخصص لازم نباشند، میتوانند به منظور کاهش این خطرها از کارشناس واحد تجاری استفاده کنند. کنترلهای مربوط شامل کنترلهای مرتبط با کار کارشناس واحد تجاری، در صورت وجود، نیز ممکن است خطرهای تحریفهای بااهمیت را کاهش دهد.
ت-6. اگر تهیه صورتهای مالی متضمن استفاده از دانش تخصصی در حوزهای غیر از حسابداری باشد، حسابرس، که در حسابداری و حسابرسی مهارت دارد، ممکن است تخصص لازم را برای حسابرسی این صورتهای مالی نداشته باشد. مدیر مسئول کار باید متقاعد شود که تیم حسابرسی و کارشناس حسابرس که عضوی از تیم حسابرسی نیست، در مجموع، توانایی و صلاحیت لازم را برای انجام کار حسابرسی دارند. [2] علاوه بر این، حسابرس باید ماهیت، زمانبندی اجرا و میزان منابع لازم برای انجام کار حسابرسی را تعیین کند.[3] به منظور کمک به رعایت الزامات این استاندارد، حسابرس ضرورت استفاده از کار کارشناس حسابرس و، در صورت استفاده، زمان و میزان استفاده از آن را مشخص میکند. به موازات پیشرفت کار حسابرسی یا در صورت تغییر شرایط، حسابرس ممکن است در تصمیمات قبلی خود در خصوص استفاده از کار کارشناس تجدیدنظر کند.
ت-7. حسابرسی که در حوزهای غیر از حسابداری و حسابرسی تخصص نداشته باشد، همچنان میتواند بدون استفاده از کارشناس حسابرس شناخت کافی از آن حوزه برای انجام حسابرسی به دست آورد. این شناخت ممکن است از طرق مختلف نظیر موارد زیر کسب شود:
ت-8. با این حال، در موارد دیگر، حسابرس ممکن است به این نتیجه برسد که استفاده از کارشناس حسابرس برای کمک به کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب ضروری است. ملاحظات مؤثر بر تصمیم حسابرس در مورد استفاده از کارشناس حسابرس میتواند شامل موارد زیر باشد:
ت-9. در مواردی که مدیران اجرایی برای تهیه صورتهای مالی از کارشناس واحد تجاری استفاده کرده باشند، تصمیم حسابرس در خصوص استفاده از کارشناس حسابرس علاوه بر موارد مندرج در بند ت ـ 8 ممکن است تحت تاثیر عواملی نظیر موارد زیر قرار گیرد:
استاندارد 500 [5] شامل الزامات و رهنمودهایی در خصوص اثر صلاحیت، تواناییها و بیطرفی کارشناسان واحد تجاری بر قابلیت اتکای شواهد حسابرسی است.
ماهیت، زمانبندی اجرا و میزان روشهای حسابرسی (رک: بند 8)
ت-10. ماهیت، زمانبندی اجرا و میزان روشهای حسابرسی با توجه به الزامات مندرج در بندهای 9 تا 13 این استاندارد برحسب شرایط تغییر میکند. برای مثال، عوامل زیر ممکن است ضرورت بکارگیری روشهای حسابرسی متفاوت یا گسترش روشهای حسابرسی را ایجاب نماید:
سیاستها و روشهای کنترل کیفیت مؤسسه حسابرس (رک: بند 8-ث)
ت-11. کارشناس درونسازمانی ممکن است از کارکنان مؤسسه حسابرس شامل کارکنان موقت آن باشد و بنابراین تابع سیاستها و روشهای کنترل کیفیت مؤسسه طبق استاندارد کنترل کیفیت 1[6] باشد.[7] از سوی دیگر، کارشناس درونسازمانی ممکن است از کارکنان مؤسسه حسابرسی شبکهای شامل کارکنان موقت آن باشد که از سیاستها و روشهای کنترل کیفیت مشترکی با مؤسسه حسابرس بهره میبرند.
ت-12. از آنجا که کارشناس برونسازمانی عضوی از تیم حسابرسی نیست، بنابراین تابع سیاستها و روشهای کنترل کیفیت طبق استاندارد کنترل کیفیت 1 نمیباشد.[8] با این حال، در برخی موارد، قوانین یا مقررات ممکن است ملزم کرده باشد که با کارشناس برونسازمانی به عنوان عضوی از تیم حسابرسی برخورد شود و بنابراین ممکن است ملزم به رعایت الزامات اخلاقی مربوط شامل الزامات مربوط به استقلال و سایر الزامات حرفهای طبق قوانین و مقررات باشد.
ت-13. تيمهای حسابرسي میتوانند بر سيستم كنترل كيفيت مؤسسه حسابرس اتكا كنند، مگر اينكه اطلاعات ارائه شده توسط مؤسسه حسابرس يا سایرین، برخورد دیگری را ایجاب کند.[9] میزان این اتکا برحسب شرایط تغییر خواهد کرد و ممکن است ماهیت، زمانبندی اجرا و میزان روشهای حسابرسی را با توجه به موضوعاتی نظیر موارد زیر تحت تاثیر قرار دهد:
چنین اتکایی، مسئولیت حسابرس را در خصوص رعایت الزامات این استاندارد کاهش نمیدهد.
صلاحیت، تواناییها و بیطرفی کارشناس حسابرس (رک: بند 9)
ت-14. صلاحیت، تواناییها و بیطرفی کارشناس حسابرس، عواملی هستند که کفایت کار کارشناس حسابرس را برای مقاصد حسابرس به شدت تحت تأثیر قرار میدهند. صلاحیت، به ماهیت و سطح تخصص کارشناس حسابرس مربوط میشود. تواناییها، به توان کارشناس حسابرس در بکارگیری آن صلاحیت در شرایط موجود، مربوط میشود. عوامل مؤثر بر تواناییها ممکن است، برای نمونه، شامل موقعیت جغرافیایی، و در اختیار داشتن زمان و منابع باشد. بیطرفی، به آثار احتمالی جانبداری، تضاد منافع یا نفوذ سایر اشخاص بر قضاوت حرفهای یا تجاری کارشناس حسابرس مربوط میشود.
ت-15. اطلاعات مربوط به صلاحیت، تواناییها و بیطرفی کارشناس حسابرس ممکن است از منابع متفاوتی، نظیر موارد زیر، به دست آید:
ت-16. ارزیابی صلاحیت، تواناییها و بیطرفی کارشناس حسابرس شامل این موضوع میشود که آیا کار کارشناس منطبق بر استانداردهای فنی عملکرد یا سایر الزامات صنعت یا حرفه، برای مثال، استانداردهای اخلاقی و سایر الزامات عضویت در نهاد حرفهای یا انجمن صنعت، استانداردهای معتبر نهاد صادرکننده پروانه فعالیت، یا الزامات مقرر در قوانین یا مقررات است یا خیر.
ت-17. سایر موضوعاتی که ممکن است مربوط باشند، شامل موارد زیر است:
ت-18. طیف گستردهای از شرایط نظیر تهديد ناشی از منفعت شخصي، تهديد ناشي از جانبداری، تهديد ناشي از آشنایی، تهديد ناشی از خودارزیابی، و تهديد ناشي از ارعاب ممکن است بیطرفی را تهدید کند. تدابير ایمنی میتواند چنین تهدیدهایی را حذف کند یا کاهش دهد و ممکن است از طریق ساختارهای برونسازمانی (برای مثال، حرفه کارشناس حسابرس، قوانین يا مقررات)، یا از طریق محیط کار کارشناس حسابرس (برای مثال، سیاستها و روشهای کنترل کیفیت) ایجاد شود. علاوه بر این، ممکن است تدابیر ایمنی مختص کار حسابرسی وجود داشته باشد.
ت-19. ارزیابی شدت عوامل تهدیدکننده بیطرفی و نیز ارزیابی ضرورت بکارگیری تدابیر ایمنی ممکن است به نقش کارشناس حسابرس و اهمیت کار وی در ارتباط با حسابرسی بستگی داشته باشد. شرایطی ممکن است وجود داشته باشد که در آن تدابیر ایمنی نتواند تهدیدها را به سطحی قابل قبول کاهش دهد، برای نمونه، مواردی که کارشناس مورد نظر حسابرس شخصی حقیقی باشد که در تهیه اطلاعات مورد حسابرسی نقش عمدهای ایفا کرده است، یعنی کارشناس حسابرس، یک کارشناس واحد تجاری باشد.
ت-20. هنگام ارزیابی بیطرفی کارشناس برونسازمانی، ممکن است اقدامات زیر سودمند واقع شود:
الف . پرس و جو از واحد تجاری در مورد هرگونه منافع یا روابط مشخصی که واحد تجاری با کارشناس برونسازمانی دارد و ممکن است بیطرفی کارشناس را تحت تأثیر قرار دهد.
ب . مذاکره با کارشناس در خصوص هر گونه تدابیر ایمنی مربوط (شامل هرگونه الزام حرفهای که در مورد کارشناس کاربرد دارد)، و ارزیابی اینکه آیا تدابیر ایمنی برای کاهش تهدیدها به سطحی قابل قبول کافی است یا خیر. منافع و روابطی که در مذاکره با کارشناس حسابرس، میتواند مورد توجه قرار گیرد شامل موارد زیر میشود:
در برخی موارد، حسابرس ممکن است مناسب بداند از کارشناس برونسازمانی در مورد منافع یا روابط با واحد تجاری که کارشناس موردنظر از آن آگاه است، تأییدیه کتبی دریافت کند.
کسب شناخت از حوزه تخصصی کارشناس حسابرس (رک: بند 10)
ت-21. حسابرس میتواند با روشهای توصیفشده در بند ت-7 یا از طریق مذاکره با کارشناس حسابرس از حوزه تخصص وی شناخت بدست آورد.
ت-22. جنبههایی از تخصص کارشناس حسابرس که میتواند برای شناخت حسابرس سودمند باشد شامل موارد زیر است:
توافق با کارشناس حسابرس (رک: بند 11)
ت-23. ماهیت، دامنه و اهداف کار کارشناس حسابرس ممکن است با توجه به شرایط موجود به طور قابل ملاحظهای تغییر کند همانگونه که مسئولیتها و نقشهای متناظر حسابرس و کارشناس حسابرس و ماهیت، زمانبندی اجرا و میزان ارتباط بین حسابرس و کارشناس حسابرس میتواند تغییر کند. بنابراین صرفنظر از اینکه کارشناس حسابرس، شخصی برونسازمانی یا درونسازمانی باشد، لازم است این موضوعات بین حسابرس و کارشناس حسابرس مورد توافق قرار گیرد.
ت-24. موضوعات مطرح شده در بند 8 ممکن است بر میزان جزئیات و رسمیت داشتن توافق بین حسابرس و کارشناس حسابرس، از جمله لزوم کتبی بودن توافق، اثر گذارد. برای مثال، عوامل زیر ممکن است نشاندهنده ضرورت توافق با جزئیات بیشتر یا توافق کتبی باشد:
ت-25. توافق بین حسابرس و کارشناس برونسازمانی اغلب در قالب یک قرارداد میباشد. فهرست موضوعاتی که حسابرس میتواند برای درج در قرارداد یا سایر شکلهای توافق با کارشناس برونسازمانی مورد توجه قرار دهد، در پیوست این استاندارد ارائه شده است.
ت-26. هنگامی که توافق کتبی بین حسابرس و کارشناس حسابرس وجود ندارد، شواهد حاکی از توافق ممکن است در مستندات دیگری چون موارد زیر گنجانده شود:
ماهیت، دامنه و اهداف کار (رک: بند 11-الف)
ت-27. هنگام توافق در خصوص ماهیت، دامنه و اهداف کار کارشناس حسابرس، اغلب ممکن است مذاکره در خصوص استانداردهای فنی عملکرد مربوط یا سایر الزامات صنعت یا حرفه که کارشناس حسابرس از آنها تبعیت خواهد کرد، سودمند باشد.
مسئولیتها و نقشهای متناظر (رک: بند 11-ب)
ت-28. توافق در خصوص مسئولیتها و نقشهای متناظر حسابرس و کارشناس حسابرس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کاربرگها
ت-29. توافق درباره مسئولیتها و نقشهای متناظر حسابرس و کارشناس حسابرس ممکن است شامل توافق در خصوص دسترسی به کاربرگهای یکدیگر و نگهداری از آنها نیز باشد. هنگامی که کارشناس حسابرس عضوی از تیم حسابرسی است، کاربرگهای کارشناس بخشی از مستندات حسابرسی است. در مقابل، کاربرگهای کارشناسان برونسازمانی متعلق به خود آنها است و بخشی از مستندات حسابرسی نیست؛ به جز در مواردی که توافقی برخلاف این موضوع صورت گرفته باشد.
اطلاعرسانی (رک: بند 11-پ)
ت-30. اطلاعرسانی دو سویه اثربخش، موجب یکپارچگی مناسب ماهیت، زمانبندی اجرا و میزان روشهای کارشناس حسابرس با بخشهای دیگر کار حسابرسی میشود، و نیز تعدیل مناسب اهداف کارشناس حسابرس در جریان حسابرسی، را تسهیل میکند. برای نمونه، هنگامی که کار کارشناس حسابرس به نتیجهگیریهای حسابرس در مورد خطری عمده مربوط میشود، گزارش کتبی رسمی در خصوص نتیجهگیری کار کارشناس، و گزارشهای شفاهی به موازات پیشرفت کار حسابرسی میتواند مناسب باشد. تشخیص مدیر مسئول کار یا کارکنانی که همکاری نزدیکی با کارشناس حسابرس خواهند داشت و روشهای اطلاعرسانی بین کارشناس و واحد تجاری، به اطلاعرسانی به موقع و اثربخش، مخصوصاً در کارهای حسابرسی بزرگتر کمک میکند.
رازداری (رک: بند 11-ت)
ت-31. الزامات رازداری مندرج در آیین رفتار حرفهای که در مورد حسابرس کاربرد دارد باید در مورد کارشناس حسابرس نیز بکار گرفته شود. در قوانین و مقررات ممکن است الزامات بیشتری مقرر شده باشد. علاوه بر این، واحد تجاری ممکن است درخواست کند با کارشناسان برونسازمانی در مورد برخی الزامات رازداری توافق شود.
ارزیابی کفایت کار کارشناس حسابرس (رک: بند 12)
ت-32. ارزیابی حسابرس از صلاحیت، تواناییها و بیطرفی کارشناس حسابرس، آشنایی حسابرس با حوزه تخصص کارشناس حسابرس، و ماهیت کار انجامشده توسط کارشناس حسابرس بر ماهیت، زمانبندی اجرا و میزان روشهای حسابرسی مورد استفاده به منظور ارزیابی کفایت کار کارشناس برای مقاصد حسابرس اثر میگذارد.
یافتهها و نتیجهگیریهای کارشناس حسابرس (رک: بند 12-الف)
ت-33. روشهای ویژه ارزیابی کفایت کار کارشناس حسابرس برای مقاصد حسابرس میتواند شامل موارد زیر باشد:
ت-34. عوامل مربوط برای ارزیابی مربوط بودن و معقول بودن یافتهها یا نتیجهگیریهای کارشناس حسابرس، صرفنظر از نحوه ارائه، میتواند شامل بررسی این موضوع باشد که آیا یافتهها یا نتیجهگیریهای مذکور:
روشها، مفروضات و دادههای مبنا
روشها و مفروضات (رک: بند12-ب)
ت-35. هنگامی که کار کارشناس حسابرس، ارزیابی روشها و مفروضات زیربنایی مورد استفاده مدیران اجرایی در انجام یک برآورد حسابداری (شامل مدلهای استفاده شده، حسب مورد) باشد، روشهای حسابرس به احتمال زیاد در وهله نخست بر ارزیابی این موضوع متمرکز میشود که آیا کارشناس حسابرس به اندازه کافی این روشها و مفروضات را مورد بررسی قرار داده است یا خیر. هنگامی که کار کارشناس حسابرس، انجام یک برآورد نقطهای یا انجام یک برآورد دامنهای برای حسابرس به منظور مقایسه آن با برآورد نقطهای مدیران اجرایی است، روشهای حسابرس ممکن است در وهله نخست متمرکز بر ارزیابی روشها و مفروضات مورد استفاده کارشناس حسابرس (شامل مدلهای استفاه شده، حسب مورد) باشد.
ت-36. در استاندارد 540[10] ، روشها و مفروضات مورد استفاده مدیران اجرایی در انجام برآوردهای حسابداری، شامل استفاده موردی از مدلهای بسیار تخصصی طراحی شده توسط واحد تجاری، مورد بحث قرار گرفته است. اگرچه مباحث مذکور، در زمینه کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب توسط حسابرس، در خصوص روشها و مفروضات مدیران اجرایی مطرح شده است، اما ممکن است افزون بر آن به حسابرس هنگام ارزیابی روشها و مفروضات کارشناس حسابرس نیز کمک کند.
ت-37. هنگامی که کارشناس حسابرس از روشها و مفروضات عمدهای در کار خود استفاده میکند، عوامل مربوط در ارزیابی حسابرس از روشها و مفروضات مذکور به این قرار است که آیا آن روشها و مفروضات:
دادههای مبنای مورد استفاده توسط کارشناس حسابرس (رک: بند12-پ)
ت-38. هنگامی که کار کارشناس حسابرس شامل استفاده از دادههای مبنایی باشد که برای کار کارشناس عمده محسوب میشود، روشهایی نظیر موارد زیر میتواند در آزمون آن دادهها مورد استفاده قرار گیرند:
ت-39. در بسیاری از موارد، حسابرس میتواند خود آزمون دادههای مبنا را انجام دهد. با این حال، در موارد دیگر، هنگامی که دادههای مبنای مورد استفاده توسط کارشناس حسابرس بر حسب حوزه تخصصی وی، بسیار فنی است، ممکن است آزمون دادههای مبنا توسط کارشناس حسابرس انجام شود. اگر آزمون دادههای مبنا توسط کارشناس حسابرس انجام شده باشد، پرس و جوی حسابرس از کارشناس مذکور، یا سرپرستی یا بررسی آزمونهای وی ممکن است شیوه مناسبی برای ارزیابی مربوط بودن، کامل بودن و صحت آن دادهها توسط حسابرس باشد.
کافی نبودن کار (رک: بند 13)
ت-40. چنانچه حسابرس به این نتیجه برسد که کار کارشناس حسابرس برای مقاصد وی کافی نیست و نمیتواند این موضوع را از طریق گسترش روشهای حسابرسی مندرج در بند 13 (که تبعاً مستلزم انجام کار بیشتر توسط کارشناس و حسابرس، یا بکارگیری یا استخدام کارشناس دیگری است)، حل و فصل کند، ممکن است ارائه اظهارنظر تعدیلشده در گزارش حسابرس طبق استاندارد 705 ضرورت یابد زیرا کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب میسر نگردیده است.[11]
اشاره به کار کارشناس حسابرس در گزارش حسابرس (رک: بندهای 14 و 15)
ت-41. در برخی موارد قوانین یا مقررات ممکن است اشاره به کار کارشناس حسابرس را الزامی کند، برای مثال، به قصد شفافسازی در بخش عمومی.
ت-42. در شرایطی که گزارش حسابرس شامل اظهارنظر تعدیل شده است، ممکن است اشاره به کارشناس حسابرس برای توضیح ماهیت آن تعدیل، مناسب باشد. در چنین شرایطی، حسابرس ممکن است ملزم به کسب موافقت کارشناس حسابرس، قبل از انجام این کار باشد.
پيوست (رک: بند ت-25)
نکات قابل توجه در خصوص توافق بین حسابرس و کارشناس برونسازمانی
در اين پيوست، موضوعاتی فهرست شده است که حسابرس میتواند برای درج در هر گونه توافق با کارشناس برونسازمانی، در نظر بگیرد. فهرست زیر، نمونههايي از این گونه موضوعات است اما شامل همه آن نمیشود، این فهرست رهنمودی است که میتواند همراه با نکات مطرح شده در این استاندارد مورد استفاده قرار گیرد. اینکه موضوعی خاص در توافق درج شود یا خیر، به شرایط کار بستگی دارد. افزون بر این، فهرست مذکور میتواند برای تعیین موضوعات قابل درج در توافق با کارشناس درونسازمانی مورد توجه قرار گیرد.
ماهیت، دامنه و اهداف کار کارشناس برونسازمانی
مسئولیتها و نقشهای متناظر حسابرس و کارشناس برونسازمانی
اطلاعرسانی و گزارشگری
رازداری
[1]. برای مثال، استاندارد بینالمللی آموزش شماره 8، ”الزامات صلاحیت برای اشخاص حرفهای حسابرسی“ میتواند کمککننده باشد.
[2]. استاندارد حسابرسی 220 ، بند 19
[3]. استاندارد حسابرسی 300، ”برنامهريزي حسابرسي صورتهاي مالي(تجدیدنظر شده1392)“، بند 8-ث
[4]. استاندارد حسابرسی 220، بند 31
[5]. استاندارد حسابرسی 500، بند 8
[6] . استاندارد کنترل کيفيت ۱، ”كنترل كيفيت در مؤسسات ارائهكننده خدمات حسابرسي، ساير خدمات اطمينان بخشي و خدمات مرتبط”، بند 6-ث
[7]. استاندارد حسابرسی 220، بند 3
[8]. استاندارد کنترل کيفيت ۱، بند 6-ث
[9]. استاندارد حسابرسی 220، بند 4
[10]. استاندارد حسابرسی540، ”حسابرسي براوردهاي حسابداري، شامل براوردهاي حسابداري ارزش منصفانه و موارد افشای مرتبط (تجدیدنظر شده 1392)“، بندهای 8، 13 و 15
[11]. استاندارد حسابرسی 705، ”اظهارنظرهاي تعديل شده در گزارش حسابرس مستقل“، بند 6-ب
قانون نظام صنفی کشور قانون نظام صنفي كشور با آخرين اصلاحات مصوب 1392/6/12 مجلس شوراي اسلامي فصل یک – تعاریف ماده 1 – نظام صنفي: قواعد و مقرراتي است كه
آیین نامه اجرایی قانون حمایت از شرکتها و مؤسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوری ها و اختراعات شماره۱۴۱۶۰۲/ت۴۶۵۱۳هـ ۲۱/۸/۱۳۹۱ آیین نامه اجرایی قانون حمایت از شرکتها و موسسات دانش بنیان
قانون حمایت از شرکتها و مؤسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوریها و اختراعات جناب آقای دکتر محمود احمدینژاد ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران عطف به نامه شماره40768/181333 مورخ 1387/10/8
با حساب افزار به روز باش قانونحمایتازحقوقمصرفکنندگان قانونحمایتازحقوقمصرفکنندگان قانونحمایتازحقوقمصرفکنندگان فصلاولـتعاریف ماده1ـ تعاریف 1ـ1ـ مصرف کننده: هر شخص حقیقی و یا حقوقی است که کالا یا خدمتی را خریداری